خانه / اقتصاد / مقایسه‌ی فرآورده‌های دامی در گذشته و اکنون
مرغ بومی
مرغ بومی

مقایسه‌ی فرآورده‌های دامی در گذشته و اکنون

دامداری و دامپروری در این منطقه، هم به صورت سنّتی و هم به روش صنعتی معمول است. دام‌داری سنّتی غالباً در روستاها مرسوم بوده که شامل پرورش گوسفند، بز و گاو است.

شایان ذکر است که در این دهستان و روستاهای تابعه، تعداد زیادی واحد پرورش مرغ گوشتی و تخمگذار و همچنین تعداد محدودی واحد پرورش بوقلمون و شترمرغ هم وجود دارد.

مهم‌ترین محصولات بخش دامداری عبارتند از: شیر، گوشت، خامه(سرشیر)، کره، روغن حیوانی، ماست، پنیر، دوغ، قره‌قوروت، تخم پرندگان، پشم و موی بز.

پشم چینی

شروع فصل پشم چینی در منطقه، اواسط خردادماه می‌باشد و برای چیدن پشم گوسفندان از وسایلی مانند چرّه و قیچی استفاده میشود.

تهیه لبنیات

تهیه پنیر: پنیرگیری از آبانماه شروع شده و تا اواخر آذر ادامه دارد.

تهیهی کره و روغن: کرهی روغنی از اردیبهشتماه در منطقه تهیه شده و تا پایان مردادماه ادامه دارد. دیماه و بهمنماه فصل دوم کره و روغنگیری است.

ابزار و وسائل سنّتی دامداری

مشکله و ملاره (نیره، ظرفی سفالین شبیه خمره که بر روی شکم خود سوراخی داشت محلول آب و ماست را در آن ریخته و با تکه چرمی در آن را محکم بسته و دستههای آن را گرفته  و با حرکتی شبیه الاکلنک آنرا تکان میدادند تا دوغ و کره از هم جدا میشدند.

 از سوراخ روی شکم نیره تشخیص داده می شد که چه زمانی کره و دوغ از هم جدا شدهاند) ابزار ویژه گرهگیری و چَرَه ( قیچی ویژه پشمچینی )، کیسه قدکی (برای تهیه قرهقروت).

شیروَرَه

شیروره تعاونی سنّتی زنان محل بوده است، برای تهیه زنجیرهی لبنیّات در فصول کم شدن شیر دام.

درباره @abinmehr

دوباره بررسی نمایید

تصاویری از جشنوارۀ باشکوه گــُرد به کوه

تصاویر برگزاری جشنوارۀ باستانی گــُرد به کوه و بازگشت جهانگــُرد از کوه  

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

قالب وردپرس خرید هاست