نوشتههای همانند
تکریم و تجلیل از خیّرین
مَن لَم یَشکُرِ المَخلوق لَم یَشکُرِ الخالق
همشهریان و همدیاران گرامی، با سلام و عرضِ ارادت
بارها در مطالبی که به رشته تحریر در آوردهایم به این نکته اشاره کردهایم که مردمِ رباطمراد، مردمی دوست داشتنی، با صفا، با معرفت، فهیم و با پیشینه فرهنگیِ بسیار اصیل و غنی هستند. مطمئن باشید به کار بردنِ این واژگان بر محورِ واقعیاتِ موجود استوار است.
وجودِ، سنگ نگارههای تیمره، ابنیه تاریخی، قلعهها و کاروانسراها، گواهِ این مطلب است که رباطمراد در مسیرِ عبورِ کاروانهای تجارتی- زیارتی و گردشگری قرار داشته و این امر توانسته افزون بر مبادلاتِ تجاری، به مراوداتِ فرهنگی و قومی هم کمک کند، وجودِ هفتاد؛ نامِ فامیلیِ زیبا و گوناگون، گواهی بر این مدعاست، همچنین با مرورِ تاریخِ این آبادی در مییابیم که رباطمراد، مهدِ عالمان، قاریان و بزرگانی بوده که در کنارِ آموزشِ علومِ قرآنی، معلمِ اخلاق و جوانمردی بودند، این عزیزان در به وجود آمدنِ این فرهنگِ غنی و اصیل نقشی پر رنگ داشتهاند که در مکتبخانهها و منازل، بدونِ چشمداشتِ مادی به کودکان و نوجوانانِ این دیار آموزشهای دینی، اخلاقی و معرفتی دادند.
بزرگانی همچون آشیخ ابراهیم، آشیخ غُلمعَلی، حاج مُلّا علی، حاج حسینعلی، آقا علی و آقا محمد میراحسنی، حاج قنبرعلی، کَلَه مامّدعلی، عامزا علیجان قلعهای، اوسا غُلمُسِین، حاج آقا علم الهدی(حاج آقا هدائی در تهران)، اوسا مِیدی، مَشدی آقا مِیدی، اوسا محمود، حاج علیجان، حاج مَصادق، حاج مَرِضا، حاج مَدباقر، حاج مَسِین، حاج غُلمُسِین، مَدقُلی، کَلَه مَسِین، مجدی، حاج احمد( آلله داد)، حاج میرزا مامّد، حاج غلام رضا، آقا سید طاهر، سیّد محمود، سیّد علی، آقا رحمان، آقا جلال، مَشَدعلی، کاکاعلی، میرزاسَن، حاج محمّد، حاج رضا، حاج حسینِ مَدابراهیم، مُد اسماعیل، حاج اکبر آقا، برادران جانمحمدی، اوسا مجتبی و تمام بزرگانِ خانوادهای محترم ِ
محمدی، جانمحمدی، مدنی، حیدری، عبدی، احمدی، رستمی، مرادی، رضایی، خیری، خَیّری، مجدی، کاوه، کاوهای، ختائی، عبدالهی، بخشش، درویشی، یوسفی، اکبری، شهیدی، شهیدمدنی، ملّایی، توکّلی، ابراهیمی، پرگرد، اسلامینیا، زینالعابدینی، هاشمی، رحیمی، متقّی، حسینی، حسین نژاد، ارش، ارزگر، شکری، ایمنی، خراسانی، جمالی، یاوری، عینی، نیک، میراحسنی، محمدکریمی، جلیلی، جمشیدی، دارابی، سامانی، کارگر، برزکار، غضنفری، سلمانی، سلیمانی، صفوی، شایسته، برازنده، جهانگیری، علمالهدی، علیزاده، نورعلی، نوروزی، قاسمی، کرمی، اسماعیلی، توانگری، حصومی، گرجی، ترازی، فرخی، دهقی و بسیاری دیگر بزرگوارانی که نام آنها در ذهن ناقص ما از قلم افتاده است.
جوانان عزیز! ما امروز وارثِ بزرگانی هستیم که درسِ خداپرستی، مردمداری، اخلاقمداری، توجّهِ ویژه به ایتام، پیرزنان و پیرمردانِ از کار افتاده، معلولین، بیماران، فقرا و زیردستان را به ما دادند، اگر با افتخار اِدّعا میکنیم رباطمراد مردمی با فرهنگ دارد، به پشتوانهِ تلاشِ مردانِ بزرگیست که نام بردیم، وظیفه ما حفظ و گسترش این فرهنگ غنی و اصیل است، امیدواریم جوانانِ با محبتِ این آبادی با تلاشِ وافر در زمینههای فرهنگی، علمی، دینی، اخلاقی، پژوهشی، صنعتی، کشاورزی، دامپروری و… به موفقیتهای بزرگی دست پیدا کنند.
به پشتوانه همین فرهنگِ اصیل و غنی هست که امروز خوشبختانه کمترین آمارِ جرم و جنایت و ناهنجاری و بد اخلاقی را در رباطمراد داریم و از این بابت خدا را شاکریم. هر چند مشکلات و کاستیهایی هم در خصوص ِ اِشتغال، اعتیاد و اختلافاتِ جزئی وجود دارد که انشاالله با کمکِ ریشسفیدان، بزرگان و مسئولینِ دلسوز، هرچه زودتر بر طرف شود.
با آرزوی سلامتی و افزایش رزق و روزی برای کسانی که با مجمع خیرین و نیکوکاران برای خالی نماندن سفره نیازمندان رباطمراد همکاری دارند. خادمینِ مجمع خیرین، متواضعانه و تمام قد، در پیشگاهِ خیرین بزرگوار، حتی خواهر و برادری عزیزی که علیرغم همه مشکلاتِ موجود ۲/۰۰۰ تومان به حساب مجمع خیرین واریز نموده و همه مردمِ رباطمراد، سرِ تعظیم فرود می آورند.
روان همه رفتگان شما شاد باد. برای همه شما آرزوی تندرستی نیکانجامی و پیروزمندی داریم.
مجمع خیرین و نیکوکاران رباطمراد
نویسنده: حسن ختایی
