نوشته‌های همانند
مردم منطقه‌ی رباطمراد هم مانند بسیاری از مناطق کشور، یک سری عادات غذایی خاص دارند. برخی غذاهای محلّی که بسیار مقوّی و خوشمزه هستند. غذاهایی که از نظر ترکیب موادّ مغذّی بر بسیاری از غذاهای امروزی برتری داشته و آسیب‌های کمتری هم به بدن می‌رسانند. در ادامه‌ی مطلب به مرور برخی آن‌ها می‌پردازیم.
غذاهای بومی
غذاهای محلّی معروف رباطمراد عبارتند از: آش رشته، آش ترخینه، آبگوشت، آش بلغور، آش جو، آش لعابی، کشک و بادمجان، آش سیرابی، خورشت ریواس و آب دوغ خیار.
عمده موادّ اوّلیّه غذاهای محلّی فرآورده‌های گیاهی بوده و بعد از آن لبنیّات و گوشت و سایر فرآورده‌های دامی در درجات بعدی قرار می گیرند.
شیرینی‌های بومی عبارتند از: نان شیر (فتیر)، تاس خشک، کلوچه های محلی (آگردک: Agerdak) و ترحلوا.
شربت‌های بومی شامل شربت عسل، شیرشیره، شیره ترش، سرکه شیره و سکنجبین هستند.
ترشی‌های بومی، پیاز ترشی، کلم ترشی، بادمجان ترشی، ترشی لیته، خیار ترشی و خیار شور می‌باشند.
مرباهای بومی هم عبارتند از: مربای برگه زرد آلو، مربای سیب، مربای به، مربای پوست هندوانه، مربای کدو، مربای آلو، مربای آلبالو، شیره‌ی انگور و رَنگ (مربایی است که از شیره انگور همراه با حبه‌های انگور تهیه می‌شود.)
غذای ویژه مناسبت‌ها
آش بلگ (رشته)، شیربرنج، ترحلوا، پلو خورشت، آبگوشت، ماست‌آبه، شعله زرد، قیماق و کاچی.
در رباطمراد غذای ویژه روز عید نوروز ماست‌آبه (ماس اویه: Masowa) بود این غذا از ترکیب ماست و برنج و روغن پخته می‌شود و خوردن آن در روز عید شگون دارد. در هفته‌ی اوّل تابستان مردم رباطمراد به سرچشمه‌ی باغ‌میر که تفرجگاهی در ۳ کیلومتری روستاست می‌رفتند و در آنجا شیر بلغور می‌پختند. این غذا همان‌طور که از نامش پیداست ترکیب خاصّی بود از بلغور و شیر گاو با طعم دهنده‌هایی مثل زردچوبه فلفل و نمک. حلیم یکی از غذاهای نذری است که بیشتر در دهه‌ی اوّل محرّم طبخ و توزیع می‌شود. شب ۲۷ ماه مبارک رمضان (شب کشته شدن ابن ملجم) مردم رباطمراد آش بلگ (رشته) می‌پزند.
نان های بومی
نان عنصر جدایی ناپذیر بخش خوراک اهالی رباطمراد بوده و نان شاته، گرده، تاس خشک، فتیر، کوله‌مال، آرتی و اَگِردَک نان‌های محلی این دهستان می‌باشند.
خوراک‌های بومی ویژه درمان
شلّه، آش ترشی، کته‌ماست و برشتوک از خوراک‌های محلّی رباطمراد می‌باشند که در درمان بیماری‌های جسمی مورد استفاده دارند.
