نوشته‌های همانند
مبنای گردش سال
در دهستان رباطمراد تقویم اصلی و مبنای گردش سال، تقویم هجری خورشیدی است. البته از تقویم‌های قمری و نجومی نیز به سبب اعتقاد مذهبی و باورها و مشاغل سنّتی خود بهره می‌گیرند.
گاه‌شماری
علاوه بر فصول رایج جهت گاه‌شماری دقیق‌تر که بیشتر در کشاورزی کاربرد داشته زمان به واحدهای کوچکتری تقسیم می‌شده، مثلاً بعد از سیزده‌به‌در (سیزده فروردین) زمان شروع فعّالیّت کشاورزی و تعیین افراد در گروه‌های کوچک‌تر با عنوان رَشن که معمولاً افرادی که مجموع ساعت آب کشاورزی آنها ۲۴ ساعت می‌شد یک رشن محسوب می‌گردید و فردی که معمولاً بیشتر از بقیه‌ی افراد در رشن آب می‌گرفت با عنوان سَررَشن نامیده می‌شد و موظف بود آب را بین افراد رشن تقسیم کند. مجموع رشن‌ها ۱۲ رشن بود و بدین ترتیب هر ۱۲ روز یک بار نوبت آبیاری افراد فرا می‌رسید.
البته در بهار و تابستان گاهی اوقات یک روز هم به آب باغ‌ها تعلّق می‌گرفت و کشاورزان مجبور بودند۱۳ روز یکبار آب بگیرند. امّا چون زمین‌های رباطمراد غالباً رُسی بودند همین مقدار آب نیز برای رشد گیاهان کافی بود. (برای کاشت محصولاتی شبیه خیار یا گیاهان جالیزی معمولاً افراد با فردی که شش روز بعد نوبت آب داشت هماهنگ می‌کردند که مثلاً امروز من یک ساعت از آب شما استفاده می‌کنم و شش روز بعد شما از سهمیه‌ی آب کشاورزی من استفاده کن.)
اوّل قوس آخرین آب کشاورزی را به محصولات پاییزه می‌دادند. گاهی در زمستان نیز برای از بین بردن آفت‌های زمینی به برخی محصولات و باغ‌ها یخ آب می‌دادند. در زمستان چندین گاه وجود داشت مثلاً رفتن گُرده(عام کردعلی) به کوه یا پایین آمدن کُرده، ششله دالو، نفس دزه (زمانی که یخ‌ها شروع به آب شدن می‌کردند معمولاً ۱۵ اسفند) و نفس آشکار.
به طور کلی در طول سال، اهالی محل تقسیم‌بندی سنّتی خاصّی بر اساس بحران‌ها و مسائل آب و هوایی دارند که به تقویم محلّی یا نجومی معروف می‌باشد.
حیاتی‌‌ترین باران سال کشاورزان رباطمراد باران ۴۵ پائیز می‌باشد.
در رباطمراد به سرد‌شدن و دگرگونی هوا در فصل پائیز و زمستان قُنِش می‌گویند.
به سی‌وششم تا چهل‌وچهارم زمستان در رباطمراد ششله می‌گویند.
