کشاورزی منطقهی رباطمراد به علّت قرار گرفتن بر روی مخروط افکنهی کمره که یکی از حاصلخیزترین مناطق استان مرکزی میباشد، رونق خوبی داشت و در صورتی که خشکسالیهای دههی ۷۰ و ۸۰ ظاهراً ۹۰ خورشیدی ادامه یابد، ظاهراً این دشت به کویر تبدیل خواهد شد.
کشاورزی منطقهی رباطمراد که در دشتی وسیع و حاصلخیز است، غالباً آبی و مقدار کمی نیز به صورت دیم بوده و از اهمّیّت خاصّی برخوردار است. قبلاً برای آبیاری زمینهای کشاورزی از چشمهها، چشمهسارها و رودخانهها استفاده میشد، امّا امروزه با توجه به خشکسالی چندساله، فقط چاههای عمیق و نیمه عمیق، آن هم با آب کم و هزینهی بالا، باقی مانده است.
موضوعی که دربارهی کشاورزی رباطمراد شایان توجّه میباشد این است که با توجه به روحیّهی ظلمستیزی و ایستادگی مردم در مقابل خوانین و جبّاران، رباطمراد همیشه به صورت خرده مالک اداره میشده و قسمت عمدهی زمینهای کشاورزی خصوصی بوده، هر چند قسمتی از زمینها متعلّق به اشخاص خاصّی بوده، لکن مانند بیشتر روستاهای منطقه، تحت تسلّط یک مالک خاصّ اداره نمیشده است. در این خصوص داستان جالبی نقل شده که در قسمت فرهنگ مردم رباطمراد مفصلاً توضیح داده شده است.
فرآرودههای کشاورزی
محصولات پاییزه شامل گندم، جو، زیره، نخود است که در برابر سرمای زمستان مقاوم میباشند و در بارندگی سالانه ۲۵۰ تا ۱۰۰۰ میلیمتر و درجه حرارت ۵ تا ۳۵ درجه رشد میکنند و در مقابل کمی بارش مقاومت دارند.
محصولات بهاره که شامل عدس، لوبیا، سیب زمینی، پیاز، هویج، یونجه، شبدر، هرندگل، توتون، تنباکو، پنبه، چغندر قند، آفتابگردان، کنجد، ذرت، هندوانه، خیار، خربزه، گوجه فرنگی و انواع سبزیجات میباشد، تا قبل از خشکسالی به صورت وسیع در منطقهی رباطمراد پرورش داده میشدند.
کلزا، زعفران و گل نیز از گیاهانی هستند که به تازگی در این منطقه پرورش داده میشوند.